پنجشنبه، اسفند ۱۷، ۱۳۸۵

حجم تلخ ندونستن

نه مطالعی دارم ، نه معلمی،نه بلد راهم و نه مقصد رو می شناسم ، تابع احساسم و مدام به بیراهه می زنم و هر بار گمراهتر از قبل در سر گردانیه خود باز این چرخه را تکرار می کنم